Sąd i sądy

 

Wynotowane z Nowego Testamentu cytaty
(najczęściej z Przekładu Toruńskiego)
aby wygodnie studiować sobie temat sądów

 

 

 

 

Materiał przygotowany przez Wojtka (wojtek@pp.org.pl) jesienią 2018 roku.

 

 

 

 

 

Mt 10:15, 11:20 – miasta Izraela będą sądzone i lżej będzie Sodomie................................ 3

Mt 12:36n Sądzieni będziemy ze słów wypowiedzianych..................................................... 3

Mt: 12:42, Łk12:31 – Wierzący poganie będą sądzić pokolenie Izraela................................ 3

Mt 19:28 – zapewnieni, że apostołowie będą sądzić 12 pokoleń Izraela............................. 4

Mt 25:14 Rozliczenie się z sługą - zarządcą talentów........................................................... 4

Mt 25:31nn – sąd Jezusa........................................................................................................ 4

Łk 12:40nn Rozliczenie się ze sługami (Mt 24:45nn ale krótsze).......................................... 5

ŁK 19:11nn – rozliczenie sług przez powracającego króla (o 10 minach)............................. 5

J3:16-21 –Jezus wyjaśnia Nikodemowi po co przyszedł (nie sądzić).................................... 6

J5:21-19 – dysputa Jezusa ze starszymi................................................................................. 6

J8:39 (1-7, 35-40) – Jezus przyszedł, aby osądzić świat – po uzdrowieniu ślepego............. 6

J12:31 – Sąd nad światem, bo rozpoczyna się (rozdział 12 Jana) godzina chwali Jezusa.... 6

J16:8 – władca tego świata jest sądzony o czym zapewnia Duch Święty............................. 7

Rz2:16 – Bóg będzie sądzić ukryte sprawy............................................................................ 7

Rz 14:10-13 – Trybunał Chrystusa.......................................................................................... 7

1Kor 3 – o sprawdzaniu swojego dzieła................................................................................. 7

2Kor 5 – o sędziowskim trybunale Chrystusa......................................................................... 7

1Kor6:1nn – Koryntianie sądzili się a zapomnieli, że będą sędziami świata i aniołów........ 8

1Kor11:31 osądzajmy się aby inaczej niż świat być sądzonymi............................................ 8

2Tm4:1nn – sąd będzie przy przyjściu Jezusa........................................................................ 8

2Tes1:5 – opis sądu Bożego u Pawła..................................................................................... 9

1Tm5:24 – będzie sąd............................................................................................................ 9

2Tm4:1 – Jezus będzie sądzić żywych i martwych................................................................ 9

Heb 6:2 – nauka o sądzie jest podstawą nauki o Chrystusie................................................. 9

Heb9:27 – raz człowiekowi śmierć a potem sąd................................................................... 9

Heb 10:13, 17 – trzymajmy się nadziei, bo Bóg będzie sądzić.............................................. 9

Jk2:12-13 – jak postępować................................................................................................. 10

Jk5:9 – ostrzeżenie, aby nie osądzać braci........................................................................... 10

1P1:15-17 – Bóg sądzi każdego wg. jego czynów – zachęta dla nas.................................. 10

1P 4:3-6 – będzie sąd żywych i umarłych............................................................................. 10

1P4:16-17 – sąd zaczyna się od domu Bożego.................................................................... 10

2P2:4 – sąd na aniołami, które zgrzeszyły........................................................................... 11

2P2:9 – Historia Sodoma i Lota przykładami przyszłych sądów.......................................... 11

2P3:3-7 – nadchodzi dzień sądu, podobny jak do sądu związanego z potopem................. 11

1J4:17 – miłość Boga sprawa, że będziemy ufną odwagę mieć w dniu sądu.................... 11

Jud 5-7 - Pan zatrzymał anioły na sąd, a Sodomę już osądził............................................. 11

Jud 14-15 – proroctwo Henocha o przyjściu Pana i sądzie.................................................. 11

Ap 6:10, 11:18, 14:7 – zapowiedzi nadchodzącego sądu..................................................... 12

Ap 17 – sąd nad Wielką Nierządnicą................................................................................... 12

Ap18 i Ap19 – sąd nad Wielkim Babilonem........................................................................ 12

Ap 20:4 – jakiś sąd, ale chyba ważny................................................................................... 14

Ap 20:12 – sąd nad umarłymi.............................................................................................. 14

 

 

Mt 10:15, 11:20 – miasta Izraela będą sądzone i lżej będzie Sodomie

Mt 10:5-15 tpnt 
⁽⁵⁾ Tych to dwunastu posłał Jezus, rozkazując im i mówiąc: Na drogę pogan nie wstępujcie i nie wchodźcie do miasta Samarytan; ⁽⁶⁾ Ale idźcie raczej do owiec zgubionych z domu Izraela. ⁽⁷⁾ A idąc głoście, mówiąc: Przybliżyło się Królestwo Niebios.
⁽⁸⁾ Słabych uleczcie, trędowatych oczyszczajcie, umarłych wskrzeszajcie, demony wyganiajcie. Za darmo wzięliście, za darmo też dawajcie.
⁽⁹⁾ Nie nabywajcie złota, ani srebra, ani miedzi w swoje trzosy; ⁽¹⁰⁾ Ani torby na drogę, ani dwóch sukien, ani sandałów, ani lasek. Albowiem godny jest robotnik swojego wyżywienia.
⁽¹¹⁾ A do któregokolwiek miasta lub wioski wejdziecie, dokładnie dowiedzcie się, kto jest w nim godny, i tam mieszkajcie, dopóki nie wyjdziecie. ⁽¹²⁾ Wchodząc natomiast do domu, pozdrówcie go.
⁽¹³⁾ I jeśli ten dom prawdziwie byłby godny, niech przyjdzie pokój wasz do niego, a jeśli nie byłby godny, pokój wasz niech wróci do was.
⁽¹⁴⁾ A jeśli ktoś by was nie przyjął, ani nie słuchał waszych słów, wychodząc z domu albo z tego miasta, strząśnijcie proch ze swoich stóp.
⁽¹⁵⁾ Zaprawdę mówię wam: Znośniej będzie ziemi Sodomy i Gomory w dniu sądu, niż temu miastu.

 

Mt 11:20-24 ubg 
⁽²⁰⁾ Wtedy zaczął ganić miasta, w których działo się najwięcej jego cudów, że nie pokutowały, mówiąc: ⁽²¹⁾ Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się te cuda, które się w was dokonały, dawno by w worze i popiele pokutowały.
⁽²²⁾ Ale mówię wam: Lżej będzie Tyrowi i Sydonowi w dniu sądu niż wam.
⁽²³⁾ A ty, Kafarnaum, które jesteś wywyższone aż do nieba, aż do piekła będziesz strącone.
Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, przetrwałaby aż do dziś.
⁽²⁴⁾ Ale mówię wam: Lżej będzie ziemi Sodomy w dzień sądu niż tobie.

 

Mt 12:36n Sądzieni będziemy ze słów wypowiedzianych

Mat 12:36-37 tpnt 
⁽³⁶⁾ Mówię wam natomiast, że z każdego nieużytecznego słowa, które wypowiedzą ludzie, zdadzą sprawę w dzień sądu;
⁽³⁷⁾ Gdyż ze swoich słów zostaniesz uznany za sprawiedliwego, i ze swoich słów zostaniesz potępiony.

Mt: 12:42, Łk12:31 – Wierzący poganie będą sądzić pokolenie Izraela

⁽¹⁵⁾ Jezus przejrzał te plany i oddalił się stamtąd. Poszły za Nim wielkie tłumy, a On uzdrowił wśród nich wszystkich chorych. ⁽¹⁶⁾ Nakazywał im jednak, by nie czynili wokół Niego rozgłosu. (…)  ⁽²²⁾ W tym czasie przyprowadzono do Niego opętanego człowieka. Był on niewidomy i głuchoniemy. Jezus uzdrowił go, tak że przemówił i był w stanie widzieć. ⁽²³⁾ Wywołało to zachwyt wśród tłumów: Czy to nie jest Syn Dawida? — powtarzano. ⁽²⁴⁾ Jednak faryzeusze, gdy o tym usłyszeli, orzekli: Ten wygania demony nie inaczej jak tylko za sprawą Beelzebula, władcy demonów. (…) ⁽³⁶⁾ Mówię wam natomiast: Z każdego bezużytecznego słowa, które ludzie wypowiedzą, zdadzą sprawę w dniu sądu. ⁽³⁷⁾ Gdyż na podstawie własnych słów zostaniesz usprawiedliwiony i na podstawie własnych słów zostaniesz potępiony.
⁽³⁸⁾ W odpowiedzi na to niektórzy znawcy Prawa i faryzeusze powiedzieli: Nauczycielu, chcemy zobaczyć jakiś Twój znak. (…)
⁽⁴¹⁾ Mieszkańcy Niniwy powstaną na sąd wraz z tym pokoleniem i potępią je, gdyż opamiętali się na wezwanie Jonasza, a przecież tutaj chodzi o coś więcej niż w przypadku Jonasza. ⁽⁴²⁾ Królowa z Południa powstanie na sąd wraz z tym pokoleniem i potępi je, bo przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a przecież tutaj chodzi o coś więcej niż w przypadku Salomona.

Mt 19:28 – zapewnieni, że apostołowie będą sądzić 12 pokoleń Izraela

Mt 19:28 tpnt 
⁽²⁸⁾ A Jezus powiedział im: Zaprawdę mówię wam, że wy, którzy za mną poszliście, przy odrodzeniu, gdy usiądzie Syn Człowieczy na tronie swojej chwały, usiądziecie i wy na dwunastu tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela.

Mt 25:14 Rozliczenie się z sługą - zarządcą talentów

Mat 25:14-30 tpnt 
⁽¹⁴⁾ Podobnie bowiem pewien człowiek odjeżdżając za granicę, przywołał swoje sługi i przekazał im swój dobytek; ⁽¹⁵⁾ I temu wprawdzie dał pięć talentów, a temu dwa, a temu jeden, każdemu według jego możliwości, i zaraz odjechał.
⁽¹⁶⁾ A poszedł ten, który wziął pięć talentów, obracał nimi i uzyskał drugie pięć talentów.
⁽¹⁷⁾ Tak samo i ten, który wziął dwa, i on uzyskał drugie dwa.
⁽¹⁸⁾ A ten, który wziął jeden, odszedł, rozkopał ziemię i schował srebro swojego pana.
⁽¹⁹⁾ A po długim czasie przyszedł pan owych sług i rozlicza z nimi zapis rozrachunków.
⁽²⁰⁾ I przystąpił ten, który wziął pięć talentów, i przyniósł dalsze pięć talentów, mówiąc: Panie! Przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem nimi. ⁽²¹⁾ A pan jego powiedział mu: Dobrze, sługo dobry i wierny! W małych byłeś wierny, ustanowię cię nad wieloma; wejdź do radości swojego pana.
⁽²²⁾ Przystąpił także i ten, który wziął dwa talenty, i powiedział: Panie! Powierzyłeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem nimi. ⁽²³⁾ Powiedział mu pan jego: Dobrze, sługo dobry i wierny! W małych byłeś wierny, ustanowię cię nad wieloma; wejdź do radości swojego pana.
⁽²⁴⁾ A przystąpił i ten, który wziął jeden talent, i powiedział: Panie! Poznałem cię, że jesteś człowiekiem twardym, że żniesz, gdzie nie siałeś, i zbierasz, gdzie nie rozsypałeś; ⁽²⁵⁾ Bojąc się więc, odszedłem i ukryłem twój talent w ziemi; oto masz to, co jest twoje. ⁽²⁶⁾ A w odpowiedzi, pan jego rzekł do niego: Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że żnę, gdzie nie siałem, i zbieram, gdzie nie rozsypywałem; ⁽²⁷⁾ Trzeba było więc złożyć moje srebro u bankierów, a ja po przyjściu, odebrałbym to, co jest moje z zyskiem. ⁽²⁸⁾ Dlatego zabierzcie od niego ten talent i dajcie temu, który ma dziesięć talentów.
⁽²⁹⁾ Każdemu bowiem, kto ma, będzie dane, i będzie obfitować; a temu, kto nie ma, i to, co ma, zostanie mu zabrane.
⁽³⁰⁾ A tego bezużytecznego sługę wyrzućcie w ciemność zewnętrzną; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Mt 25:31nn – sąd Jezusa

Mat 25:31-46 tpnt 
⁽³¹⁾ A gdy przyjdzie Syn Człowieczy w swojej chwale, i z Nim wszyscy święci aniołowie, wtedy usiądzie na tronie swojej chwały.
⁽³²⁾ I zostaną zebrane przed Nim wszystkie narody, i oddzieli ich, jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów.
⁽³³⁾ I postawi owce po swojej prawej stronie, a kozły po lewej stronie.
⁽³⁴⁾ Wtedy powie Król tym, po Jego prawej stronie: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego! Odziedziczcie Królestwo przygotowane wam od założenia świata. ⁽³⁵⁾ Gdyż byłem głodny, a daliście mi jeść; pragnąłem, a daliście mi pić; byłem obcym przybyszem, a przyjęliście mnie; ⁽³⁶⁾ Byłem nagim, a przyodzialiście mnie; byłem chorym, a odwiedziliście mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do mnie.
⁽³⁷⁾ Wtedy odpowiedzą Mu sprawiedliwi, mówiąc: Panie! Kiedy widzieliśmy Cię głodnym i daliśmy Ci jeść? Albo pragnącym i daliśmy Ci pić? ⁽³⁸⁾ I kiedy widzieliśmy Cię obcym przybyszem, i przyjęliśmy Cię, lub nagim, i przyodzialiśmy Cię? ⁽³⁹⁾ I kiedy widzieliśmy Cię chorym, albo w więzieniu, i przyszliśmy do Ciebie?
⁽⁴⁰⁾ A w odpowiedzi, Król powie im: Zaprawdę mówię wam, cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych moich braci, mnie uczyniliście.
⁽⁴¹⁾ Potem powie i tym, którzy są po lewej stronie: Idźcie ode mnie, przeklęci w ogień wieczny, który jest przygotowany diabłu i jego aniołom.
⁽⁴²⁾ Albowiem byłem głodny, a nie daliście mi jeść; pragnąłem, a nie daliście mi pić; ⁽⁴³⁾ Byłem obcym przybyszem, a nie przyjęliście mnie; byłem nagim, a nie przyodzialiście mnie; byłem chorym i w więzieniu, a nie odwiedziliście mnie.
⁽⁴⁴⁾ Wtedy i oni Mu odpowiedzą, mówiąc: Panie! Kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo pragnącym, albo gościem, albo nagim, albo chorym, albo w więzieniu, i nie usłużyliśmy Ci?
⁽⁴⁵⁾ Wtedy odpowie im, mówiąc: Zaprawdę mówię wam, czegokolwiek nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, i mnie nie uczyniliście.
⁽⁴⁶⁾ I pójdą ci na karę wieczną; natomiast sprawiedliwi do życia wiecznego.

Łk 12:40nn Rozliczenie się ze sługami (Mt 24:45nn ale krótsze)

Łk 12:40-48 tpnt 
⁽⁴⁰⁾ I wy więc bądźcie gotowi; bo Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie domyślacie.
⁽⁴¹⁾ Wtedy Piotr powiedział Mu: Panie? Czy do nas mówisz to podobieństwo, czy też do wszystkich?
⁽⁴²⁾ Pan natomiast powiedział: Kto zatem jest tym wiernym i roztropnym zarządcą, którego pan postawi nad swoją służbą, aby im dawał przydział zboża we właściwym czasie? ⁽⁴³⁾ Błogosławiony ten sługa, którego pan jego, gdy przyjdzie, znajdzie tak czyniącego; ⁽⁴⁴⁾ Prawdziwie mówię wam, że go postawi nad wszystkimi swoimi dobrami.
⁽⁴⁵⁾ A jeśli powiedziałby ów sługa w swoim sercu: Mój pan zwleka ze swoim przyjściem, i zacząłby bić sługi i służebnice, a jeść, pić i upijać się, ⁽⁴⁶⁾ Przyjdzie pan owego sługi w dniu, którego nie oczekuje, i w godzinie, której nie zna, i rozetnie go, i położy dział jego z niewierzącymi. ⁽⁴⁷⁾ Ten sługa natomiast, który poznał wolę swojego pana i nie przygotował się, i nie czynił zgodnie z jego wolą, odbierze wiele razów; ⁽⁴⁸⁾ Ten natomiast, który nie znał, a uczynił rzeczy godne batów, będzie mniej chłostany. Od każdego bowiem, komu wiele dano, wiele będzie się żądać; a komu wiele powierzono, od tego więcej będą wymagać.

Mt 24:45-51 tpnt 
⁽⁴⁵⁾ Kto więc jest tym wiernym i rozumnym sługą, którego pan jego ustanowił nad swoją służbą, aby im dawał pokarm we właściwym czasie?
⁽⁴⁶⁾ Błogosławiony ów sługa, którego jego pan gdy przyjdzie, znajdzie tak czyniącego.
⁽⁴⁷⁾ Zaprawdę mówię wam, że go ustanowi nad całym swoim mieniem.
⁽⁴⁸⁾ A jeśliby powiedział ów zły sługa w swoim sercu: Mój pan zwleka ze swoim przyjściem,
⁽⁴⁹⁾ I zacząłby bić współsługi, a jeść i pić z pijakami,
⁽⁵⁰⁾ Przyjdzie pan owego sługi w dniu, którego się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna, ⁽⁵¹⁾ I potnie go na kawałki, i wyznaczy mu dział równy z obłudnikami; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

ŁK 19:11nn – rozliczenie sług przez powracającego króla (o 10 minach)

Luk 19:11-27 tpnt 
⁽¹¹⁾ A gdy oni słuchali tego, dodał jeszcze to podobieństwo, dlatego że był blisko Jerozolimy, a im wydawało się, że już zaraz ma się ukazać Królestwo Boże.
⁽¹²⁾ Powiedział więc: Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się do odległej krainy, żeby objąć dla siebie królestwo i powrócić. ⁽¹³⁾ I przywołał dziesięciu swoich sług, dał im dziesięć min, i powiedział do nich: Obracajcie nimi, aż przyjadę.
⁽¹⁴⁾ Natomiast poddani jego nienawidzili go i wysłali za nim poselstwo, mówiąc: Nie chcemy, aby ten królował nad nami.
⁽¹⁵⁾ I stało się, że on powrócił po przyjęciu królestwa, i powiedział, aby przywołano do niego te sługi, którym dał srebro, żeby się dowiedzieć, kto ile zyskał z handlu.
⁽¹⁶⁾ Przyszedł więc pierwszy, mówiąc: Panie! Twoja mina zyskała dziesięć min.
⁽¹⁷⁾ I powiedział mu: Dobrze, sługo dobry! Dlatego, że stałeś się wierny w najmniejszym, miej władzę nad dziesięcioma miastami.
⁽¹⁸⁾ Przyszedł i drugi, mówiąc: Panie! Twoja mina przyniosła pięć min.
⁽¹⁹⁾ I temu też powiedział: I ty stań nad pięcioma miastami.
⁽²⁰⁾ A inny przyszedł, mówiąc: Panie! Oto twoja mina, którą miałem odłożoną w chustce, ⁽²¹⁾ Bałem się bowiem ciebie, gdyż jesteś człowiekiem srogim; że podnosisz, czego nie położyłeś, i żniesz, czego nie zasiałeś.
⁽²²⁾ Wtedy powiedział mu: Na podstawie twoich słów sądzę ciebie, zły sługo! Wiedziałeś, że jestem człowiekiem srogim, podnoszę, czego nie położyłem, i żnę, czego nie zasiałem; ⁽²³⁾ Dlaczego więc nie oddałeś mojego srebra do banku? A ja po powrocie podjąłbym je z odsetkami.
⁽²⁴⁾ I powiedział tym, którzy stali obok: Weźcie od niego tę minę i dajcie temu, który ma dziesięć min.
⁽²⁵⁾ I powiedzieli mu: Panie! Ma dziesięć min.
⁽²⁶⁾ Albowiem mówię wam, że każdemu, który ma, zostanie dane, a temu, który nie ma, i to, co ma, zostanie mu zabrane.
⁽²⁷⁾ Nadto moich nieprzyjaciół, tych, którzy nie chcieli, abym zakrólował nad nimi, przyprowadźcie tu i zabijcie ich przede mną.

J3:16-21 –Jezus wyjaśnia Nikodemowi po co przyszedł (nie sądzić)

J 3:16-21 tpnt 
⁽¹⁶⁾ W ten właśnie sposób Bóg umiłował świat, że dał swojego jednorodzonego Syna, aby każdy, wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie wieczne. ⁽¹⁷⁾ Bo nie posłał Bóg swojego Syna na świat, aby sądził świat, lecz by świat został przez Niego zbawiony. ⁽¹⁸⁾ Wierzący w Niego, nie podlega osądzeniu; ale kto nie wierzy, już jest osądzony, dlatego że nie wierzy w imię jednorodzonego Syna Bożego.
⁽¹⁹⁾ To natomiast jest sąd, że światłość przyszła na świat, a ludzie bardziej umiłowali ciemność niż światłość; bo ich czyny były złe. ⁽²⁰⁾ Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światłości i nie przychodzi do światłości, aby czyny jego nie zostały obnażone. ⁽²¹⁾ Lecz kto czyni prawdę, przychodzi do światłości, aby czyny jego zostały ujawnione, że są dokonane w Bogu.

J5:21-19 – dysputa Jezusa ze starszymi

J 5:21-29 tpnt 
⁽²¹⁾ Bo tak, jak Ojciec wzbudza umarłych i przywraca życie, tak i Syn, przywraca życie tym, którym chce. ⁽²²⁾ Bo Ojciec w ogóle nikogo nie sądzi, lecz wszelki sąd przekazał Synowi, ⁽²³⁾ Aby wszyscy czcili Syna, tak jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, nie czci Ojca, który Go posłał.
⁽²⁴⁾ Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Kto słucha mojego słowa i wierzy Temu, który mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, ale przeszedł ze śmierci do życia.
⁽²⁵⁾ Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Przyjdzie godzina, i teraz już jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, będą żyć. ⁽²⁶⁾ Bo jak Ojciec ma życie sam w sobie, tak i dał Synowi, aby miał życie sam w sobie. ⁽²⁷⁾ I dał Mu władzę i prawo sprawowania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. ⁽²⁸⁾ Nie dziwcie się temu, bo nadchodzi godzina, w której wszyscy, którzy są w grobach, usłyszą Jego głos; ⁽²⁹⁾ I wyjdą ci, którzy dobrze czynili, by powstać do życia; a ci, którzy źle czynili, by powstać na sąd.

J8:39 (1-7, 35-40) – Jezus przyszedł, aby osądzić świat – po uzdrowieniu ślepego

J 9:39 tpnt 
⁽³⁹⁾ A Jezus powiedział: Ja przyszedłem na ten świat na sąd, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a ci, którzy widzą, aby stali się ślepi.

J12:31 – Sąd nad światem, bo rozpoczyna się (rozdział 12 Jana) godzina chwali Jezusa.

J 12:27-33 tpnt 
⁽²⁷⁾ Teraz dusza moja jest zatrwożona; i co powiem? Ojcze! Uratuj mnie od tej godziny; przecież dlatego przyszedłem na tę godzinę. ⁽²⁸⁾ Ojcze! Otocz chwałą swoje imię.

Na to dobiegł głos z nieba: I otoczyłem chwałą i ponownie otoczę je chwałą.
⁽²⁹⁾ Wtedy tłum, który stał i to słyszał, mówił: To był grzmot; inni mówili: Anioł przemówił do Niego.
⁽³⁰⁾ Jezus w odpowiedzi, rzekł im: Nie ze względu na mnie rozległ się ten głos, ale ze względu na was. ⁽³¹⁾ Teraz odbywa się sąd nad tym światem, teraz przywódca tego świata zostanie wyrzucony na zewnątrz. ⁽³²⁾ A ja gdy będę podniesiony z ziemi, pociągnę wszystkich do siebie.
⁽³³⁾ A to powiedział zaznaczając, jaką śmiercią ma umrzeć.

Inne przekłady:

tpnt 
⁽³¹⁾ Teraz odbywa się sąd nad tym światem, teraz przywódca tego świata zostanie wyrzucony na zewnątrz.

bt5 
⁽³¹⁾ Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie wyrzucony precz.

eib 
⁽³¹⁾ Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie wyrzucony.

ubg 
⁽³¹⁾ Teraz odbywa się sąd tego świata, teraz władca tego świata będzie wyrzucony precz.

J16:8 – władca tego świata jest sądzony o czym zapewnia Duch Święty

Joh 16:7-11 tpnt 
⁽⁷⁾ Lecz ja wam mówię prawdę: Pożyteczniej jest dla was, abym ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Opiekun nie przyjdzie do was; ale jeśli odejdę, poślę Go do was.
⁽⁸⁾ A On, gdy przyjdzie, wykaże, że świat jest w błędzie odnośnie grzechu i odnośnie sprawiedliwości, i odnośnie sądu;
⁽⁹⁾ Odnośnie grzechu, gdyż prawdziwie nie uwierzyli we mnie;
⁽¹⁰⁾ Odnośnie sprawiedliwości także, gdyż idę do Ojca mojego i już mnie nie ujrzycie;
⁽¹¹⁾ Odnośnie sądu natomiast, bo przywódca tego świata jest osądzony.

Rz2:16 – Bóg będzie sądzić ukryte sprawy

Rz 2:16 tpnt 
⁽¹⁶⁾ W dniu, gdy Bóg sądzić będzie przez Jezusa Chrystusa ukryte sprawy ludzi, według mojej Ewangelii.

Rz 14:10-13 – Trybunał Chrystusa

Rz 14:10-13 tpnt 
⁽¹⁰⁾ Ty natomiast dlaczego sądzisz twojego brata? Albo dlaczego gardzisz twoim bratem? Wszyscy bowiem staniemy przed trybunałem sądu Chrystusa.
⁽¹¹⁾ Napisane jest bowiem: Jako żyję Ja, mówi Pan, przede mną zegnie się wszelkie kolano i każdy język wyzna Bogu.
⁽¹²⁾ Dlatego więc każdy z nas zda z samego siebie sprawę Bogu.
⁽¹³⁾ Już więcej nie osądzajmy jedni drugich; ale raczej rozsądźmy to, aby nie kłaść przed bratem powodu do potknięcia lub zgorszenia.

1Kor 3 – o sprawdzaniu swojego dzieła

1Kor 3:9-15 tpnt 
⁽⁹⁾ Jesteśmy bowiem Bożymi współpracownikami, a wy Bożą rolą, Bożą budowlą jesteście.
⁽¹⁰⁾ Według łaski Bożej, która została mi dana, jako mądry mistrz budowlany założyłem fundament, a inny na nim buduje; a każdy niech uważa, jak na nim buduje.
⁽¹¹⁾ Albowiem fundamentu innego nikt nie może założyć, obok tego, który jest założony, a którym jest Jezus Chrystus. ⁽¹²⁾ A jeśli ktoś na tym fundamencie buduje ze złota, srebra, drogich kamieni, drewna, siana lub ze słomy,
⁽¹³⁾ To dzieło każdego stanie się widoczne; ten dzień bowiem to pokaże, gdyż w ogniu jest ono objawiane; a jakie jest dzieło każdego, ogień doświadczy.
⁽¹⁴⁾ Jeśli czyjeś dzieło, które budował będzie trwać, otrzyma zapłatę.
⁽¹⁵⁾ Jeśli czyjeś dzieło spłonie, ten poniesie szkodę; lecz on sam zostanie zbawiony, tak jednak, jak przez ogień.

2Kor 5 – o sędziowskim trybunale Chrystusa

2Kor 5:1-21 tpnt 
⁽¹⁾ Wiemy bowiem, że jeśli nasz ziemski dom, ten namiot, zostanie obalony, mamy budowlę u Boga, dom w niebiosach, nie ręką uczyniony, wieczny. ⁽²⁾ Bo i w tym wzdychamy, pragnąc przyoblec się w nasze domostwo, które jest z nieba, ⁽³⁾ Jeśli tylko przyobleczeni, a nie nadzy zostaniemy znalezieni.
⁽⁴⁾ Bo i będąc w tym namiocie, wzdychamy obciążeni, ponieważ nie chcemy zdjąć, ale przyoblec, by to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie. ⁽⁵⁾ A Tym, który nas dla siebie do tego przygotował, jest Bóg i który dał nam zadatek Ducha. ⁽⁶⁾ Zawsze więc ufni wiemy, że mieszkając w ciele, jesteśmy oddaleni od Pana; ⁽⁷⁾ Albowiem przez wiarę chodzimy, a nie przez to, co się widzi. ⁽⁸⁾ Ufamy więc i mamy upodobanie raczej wyjść z ciała i zamieszkać u Pana. ⁽⁹⁾ Dlatego uważamy za zaszczytne, czy to pozostając, czy odchodząc, Jemu się podobać.
⁽¹⁰⁾ Albowiem musimy wszyscy pokazać się przed sędziowskim tronem Chrystusa, aby każdy odebrał to, co poprzez ciało zrobił i ze względu na to, co dokonał – czy to dobrego, czy to złego.
⁽¹¹⁾ Wiedząc więc, czym jest bojaźń Pana, ludzi przekonujemy, a dla Boga jesteśmy jawnymi; a mam nadzieję, że i w waszych sumieniach jesteśmy jawnymi.
⁽¹²⁾ Bo ponownie nie polecamy samych siebie, ale dajemy wam powód do chluby z nas, abyście ją mieli przeciw tym, którzy chlubią się z tego, co na zewnątrz, a nie z serca. ⁽¹³⁾ Bo jeśli straciliśmy rozum, to dla Boga; jeśli zachowujemy rozsądek, to dla was. ⁽¹⁴⁾ Albowiem miłość Chrystusa naciska na nas, którzy to osądziliśmy, że jeśli Jeden za wszystkich umarł, zatem wszyscy umarli; ⁽¹⁵⁾ A za wszystkich umarł, aby ci, którzy żyją, już nie żyli dla samych siebie, ale dla Tego, który umarł za nich i został wzbudzony.
⁽¹⁶⁾ Dlatego my, od teraz nikogo nie znamy według ciała, a jeśli i poznaliśmy Chrystusa według ciała, to teraz już Go nie znamy. ⁽¹⁷⁾ Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe, ⁽¹⁸⁾ A to wszystko jest z Boga, który nas z samym sobą pojednał przez Jezusa Chrystusa i dał nam służbę pojednania,
⁽¹⁹⁾ Jako że Bóg był w Chrystusie tym, który świat z samym sobą pojednał, nie zaliczając im ich upadków, i tym, który w nas złożył słowo pojednania. ⁽²⁰⁾ W miejsce Chrystusa jesteśmy posłani, jako samego Boga, który przez nas wzywa, w miejsce Chrystusa prosimy: Bądźcie pojednani z Bogiem. ⁽²¹⁾ Albowiem On Tego, który nie znał grzechu, za nas uczynił grzechem, byśmy w Nim stawali się Bożą sprawiedliwością.

1Kor6:1nn – Koryntianie sądzili się a zapomnieli, że będą sędziami świata i aniołów

1Kor 6:1-4 tpnt 
⁽¹⁾ Czy śmie ktoś z was, mając sprawę z drugim, być sądzonym przed niesprawiedliwymi, a nie przed świętymi?
⁽²⁾ Czy nie wiecie, że święci będą sądzić świat? A jeżeli świat przez was jest sądzony, to czy jesteście niegodni sądzić w sprawach pomniejszych?
⁽³⁾ Czy nie wiecie, że będziemy sądzić aniołów? A co dopiero sprawy życiowe?
⁽⁴⁾ Wy więc, jeśli macie sprawy życiowe do osądzenia, tych, którzy są bez znaczenia w zborze, sadzacie jako sędziów?

1Kor11:31 osądzajmy się aby inaczej niż świat być sądzonymi

1Kor 11:28-32 tpnt 
⁽²⁸⁾ Niech więc człowiek doświadcza samego siebie i niech w ten sposób je z tego chleba, i z kielicha tego niech pije. ⁽²⁹⁾ Bo kto je i pije niegodnie, nie rozróżniając ciała Pana, własny sąd je i pije. ⁽³⁰⁾ Dlatego między wami jest wielu słabych i chorych, i liczni śpią.
⁽³¹⁾ Bo gdybyśmy sami siebie osądzali, nie bylibyśmy sądzeni. ⁽³²⁾ Lecz gdy jesteśmy sądzeni, przez Pana jesteśmy karceni, abyśmy ze światem nie zostali skazani.

2Tm4:1nn – sąd będzie przy przyjściu Jezusa

2Tm 4:1 tpnt 
Ja więc uroczyście zaświadczam przed obliczem Boga i Pana Jezusa Chrystusa, który będzie sądzić żywych i martwych, podczas Jego pojawienia się (επιφανειαν, epifania) i Jego Królestwa:

2Tes1:5 – opis sądu Bożego u Pawła

2Tes 1:4-11 tpnt 
⁽⁴⁾ Tak że my sami chlubimy się z was w zborach Boga z powodu waszej wytrwałości i wiary we wszystkich waszych prześladowaniach i w uciskach, które znosicie. ⁽⁵⁾ Co jest dowodem sprawiedliwego sądu Bożego, że zostaliście uznani za godnych Królestwa Bożego, dla którego też cierpicie. ⁽⁶⁾ Bo sprawiedliwe jest u Boga odpłacić uciskiem tym, którzy was uciskają, ⁽⁷⁾ A wam, uciskanym, przynieść ulgę wraz z nami podczas objawienia się Pana Jezusa z nieba z aniołami Jego mocy,
⁽⁸⁾ W płomieniu ognia, wymierzającego karę tym, którzy Boga nie znają i tym, którzy nie są posłuszni Ewangelii Pana naszego Jezusa Chrystusa;
⁽⁹⁾ Którzy poniosą karę, wieczną zgubę, z dala od oblicza Pana i od chwały Jego mocy, ⁽¹⁰⁾ Gdy przyjdzie w tym dniu, aby zostać wysławionym w swoich świętych i podziwianym we wszystkich tych, którzy uwierzyli, ponieważ świadectwo nasze znalazło wśród was wiarę.
⁽¹¹⁾ O co też modlimy się zawsze za was, aby Bóg nasz uznał was godnymi powołania i wypełnił wszelkie upodobanie dobroci i dzieło wiary w mocy,

1Tm5:24 – będzie sąd

1Tm 5:24 tpnt 
⁽²⁴⁾ Grzechy niektórych ludzi są wcześniej jawne i poprzedzają sąd, natomiast za niektórymi podążają w ślad.

2Tm4:1 – Jezus będzie sądzić żywych i martwych

2Tm 4:1 tpnt 
⁽¹⁾ Ja więc uroczyście zaświadczam przed obliczem Boga i Pana Jezusa Chrystusa, który będzie sądzić żywych i martwych, podczas Jego pojawienia się i Jego Królestwa:

Heb 6:2 – nauka o sądzie jest podstawą nauki o Chrystusie

Heb 6:1-2 eib 
⁽¹⁾ Dlatego pomińmy podstawy nauki o Chrystusie. Przejdźmy do spraw doskonałości. Nie kładźmy znów fundamentu z prawd o odwróceniu się od martwych uczynków i zawierzeniu Bogu, ⁽²⁾ z nauki o chrztach, o nakładaniu rąk, o zmartwychwstaniu i o sądzie wiecznym.

Heb9:27 – raz człowiekowi śmierć a potem sąd

Hbr 9:25-29 tpnt 
⁽²⁵⁾ I nie po to, by wiele razy ofiarowywać samego siebie, tak jak arcykapłan wchodzi do świętego świętych co roku z cudzą krwią, ⁽²⁶⁾ Bo inaczej musiałby wielokrotnie od założenia świata cierpieć, lecz teraz na końcu wieków objawił się raz dla zmazania grzechu przez ofiarowanie samego siebie.
⁽²⁷⁾ A jak postanowiono ludziom raz umrzeć, a potem sąd, ⁽²⁸⁾ Tak i Chrystus, raz będąc ofiarowany, aby wziąć na siebie grzechy wielu, drugi raz, już bez żadnego związku z grzechem, ukaże się tym, którzy Go oczekują ku zbawieniu.

Heb 10:13, 17 – trzymajmy się nadziei, bo Bóg będzie sądzić

Heb 10:23-30 tpnt 
⁽²³⁾ Zachowujmy wyznanie niewzruszonej nadziei, bo godny zaufania jest Ten, który obiecał,
⁽²⁴⁾ I przypatrujmy się jedni drugim, aby pobudzać się do miłości i dobrych czynów,
⁽²⁵⁾ Nie porzucając naszych wspólnych zgromadzeń, jak to u niektórych jest w zwyczaju, ale zachęcajmy się; i to tym bardziej, im wyraźniej widzicie, że zbliża się ten dzień.
⁽²⁶⁾ Bo jeśli po otrzymaniu dogłębnego poznania prawdy, dobrowolnie grzeszymy, nie pozostaje już żadna ofiara za grzechy,
⁽²⁷⁾ Ale tylko jakieś pełne bojaźni oczekiwanie sądu i żaru ognia, który ma strawić przeciwników.
⁽²⁸⁾ Kto odrzuca Prawo Mojżesza, ten bez miłosierdzia umiera na podstawie zeznania dwóch lub trzech świadków.
⁽²⁹⁾ Jak się wam wydaje, na ile gorszą karę zasługuje ten, kto Syna Bożego podeptał a krew przymierza, przez którą został uświęcony, uznał za pospolitą i znieważył Ducha łaski?
⁽³⁰⁾ Znamy bowiem Tego, który powiedział: Pomsta do mnie należy, ja odpłacę, mówi Pan; i ponownie: Pan sądzić będzie swój lud.

Jk2:12-13 – jak postępować

Jk 2:12n eib – jak mamy postępować, ale też o jakimś sądzie

⁽¹²⁾ Mówcie i postępujcie jak ci, którzy mają być sądzeni przez Prawo wolności.
⁽¹³⁾ Nad tym, kto nie okazał miłosierdzia, odbywa się sąd bez miłosierdzia. Miłosierdzie przezwycięża sąd.

Jk5:9 – ostrzeżenie, aby nie osądzać braci

Jk 5:9 tpnt 
⁽⁹⁾ Nie wzdychajcie, bracia, jedni na drugich, abyście nie byli osądzeni. Oto sędzia stanął u drzwi.

Jk 5:9 ubg 
⁽⁹⁾ Bracia, nie narzekajcie jedni na drugich, abyście nie zostali osądzeni. Oto sędzia stoi przed drzwiami.

Jk 5:9-12 eib 
⁽⁹⁾ Przestańcie na siebie nawzajem narzekać, bracia! Nie narażajcie się na sąd. Bo oto Sędzia stanął u drzwi.
⁽¹⁰⁾ Za przykład nieugiętości oraz cierpliwości bierzcie, bracia, proroków, którzy przemawiali w imieniu Pana.
⁽¹¹⁾ Zauważcie, że tych, którzy wytrwali, uważamy za szczęśliwych. Słyszeliście o wytrwałości Joba. Wiecie, jaki był cel Pana. Wiecie też, że Pan jest bardzo litościwy i miłosierny.
⁽¹²⁾ Przede wszystkim, drodzy bracia, przestańcie przysięgać na niebo i na ziemię; nie składajcie też innych przysiąg. Niech wasze: tak, znaczy: tak, a wasze: nie — nie, abyście nie popadli pod sąd.

1P1:15-17 – Bóg sądzi każdego wg. jego czynów – zachęta dla nas

1P 1:15-17 tpnt 
⁽¹⁵⁾ Ale z powodu Świętego, który was powołał, stańcie się sami święci we wszelkim postępowaniu waszym; ⁽¹⁶⁾ Bo napisano: Stańcie się święci, bo Ja jestem Święty. ⁽¹⁷⁾ A jeśli wzywacie jako Ojca, tego który bez względu na osoby sądzi każdego według jego czynów, postępujcie w bojaźni przez czas waszego zamieszkiwania na obczyźnie.

1P 4:3-6 – będzie sąd żywych i umarłych

1P 4:3-6 tpnt 
⁽³⁾ Wystarczy już bowiem, że w minionym czasie naszego życia czyniliśmy wolę pogan, żyjąc w rozwiązłościach, pożądliwościach, pijaństwie, hulankach, pijatykach i niegodziwych bałwochwalstwach. ⁽⁴⁾ Przy tym dziwią się oni, że wy nie śpieszycie się razem z nimi do tego samego zalewu rozwiązłości, i bluźnią wam. ⁽⁵⁾ Ci zdadzą sprawę Temu, który gotów jest sądzić żywych i umarłych.
⁽⁶⁾ W tym bowiem celu i umarłym głoszono dobrą nowinę, aby zostali osądzeni wprawdzie jako ludzie według ciała, ale żyli w duchu według Boga.

1P4:16-17 – sąd zaczyna się od domu Bożego

1P 4:16-17 tpnt 
⁽¹⁶⁾ Jeśli natomiast ktoś cierpi jako chrześcijanin, niech nie będzie zawstydzany, ale niech w tej mierze oddaje chwałę Bogu. ⁽¹⁷⁾ Gdyż jest czas, aby rozpoczął się sąd od domu Bożego; jeżeli więc zaczyna się od nas, jaki będzie koniec tych, którzy nie okazują posłuszeństwa ewangelii Bożej?

2P2:4 – sąd na aniołami, które zgrzeszyły

2P 2:4 tpnt 
⁽⁴⁾ Skoro bowiem Bóg aniołów, gdy zgrzeszyli, nie oszczędził, ale w więzach ciemności strącił ich do Tartaru. Wydał ich jako zachowanych na sąd.

2P2:9 – Historia Sodoma i Lota przykładami przyszłych sądów

2P 2:6-10 tpnt 
⁽⁶⁾ A miasta Sodomy i Gomorę spopielił i potępił przez zagładę, stawiając je jako przykład tego, co ma nastąpić dla czyniących bezbożność,
⁽⁷⁾ Lecz wyrwał sprawiedliwego Lota, udręczonego rozpustnym postępowaniem nieprawych, ⁽⁸⁾ Albowiem sprawiedliwy ten, mieszkając między nimi, widząc i słysząc ich nieprawe czyny, codziennie zadręczał swoją sprawiedliwą duszę.
⁽⁹⁾ Umie Pan pobożnych wyrywać z próby, a poskromionych niesprawiedliwych zachowywać na dzień sądu,
⁽¹⁰⁾ A szczególnie tych, którzy w żądzy zepsucia idą za ciałem, pogardzają Panowaniom; zuchwali i zarozumiali, nie drżą gdy bluźnią Chwałom,

2P3:3-7 – nadchodzi dzień sądu, podobny jak do sądu związanego z potopem

2P 3:3-7 tpnt 
⁽³⁾ To najpierw wiedząc, że w dni ostateczne przyjdą szydercy, chodzący według swoich własnych pożądliwości, ⁽⁴⁾ I mówiący: Gdzie jest obietnica Jego przyjścia? Od kiedy bowiem ojcowie zasnęli, wszystko tak trwa od początku stworzenia. ⁽⁵⁾ Nie zauważają bowiem, sami tego pragnąc, że niebiosa były od dawna i ziemia, która z wody i pośród wody razem zaistniała przez Słowo Boże, ⁽⁶⁾ Z powodu których ówczesny świat, zatopiony wodą, zginął.
⁽⁷⁾ Teraz jednak przez to samo Słowo, niebiosa i ziemia są zachowane dla ognia i strzeżone na dzień sądu i zguby ludzi bezbożnych.

1J4:17 – miłość Boga sprawa, że będziemy ufną odwagę mieć w dniu sądu

1J 4:16-18 tpnt 
⁽¹⁶⁾ A my poznaliśmy i uwierzyliśmy miłości, którą Bóg ma wobec nas. Bóg jest miłością i kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim. ⁽¹⁷⁾ W tym miłość jest doprowadzona do pełni w nas, abyśmy mieli ufną odwagę w dniu sądu; bo tak jak On jest i my jesteśmy w tym świecie.
⁽¹⁸⁾ W miłości nie ma bojaźni, lecz doskonała miłość wyrzuca bojaźń na zewnątrz, gdyż bojaźń drży przed karą; a kto się boi, nie jest doskonały w miłości.

Jud 5-7 - Pan zatrzymał anioły na sąd, a Sodomę już osądził

Jud 1:5-7 tpnt 
⁽⁵⁾ A chcę wam to przypomnieć, wam, którzy raz na zawsze to wiecie, że Pan wybawił lud z ziemi egipskiej, następnie tych, którzy nie wierzyli, wygubił.
⁽⁶⁾ Także aniołów, którzy nie zachowali swojego pierwotnego stanu, ale opuścili własne mieszkanie, zachował w wiecznych więzach w mroku na dzień wielkiego sądu.
⁽⁷⁾ Jak Sodoma i Gomora, i miasta wokół nich, w podobny im sposób oddały się nierządowi i udały się za pożądaniem ciała innego mężczyzny, są wystawione za przykład, ponosząc karę ognia wiecznego.

Jud 14-15 – proroctwo Henocha o przyjściu Pana i sądzie

Jud 1:14-15 tpnt 
⁽¹⁴⁾ Prorokował też o nich Henoch, siódmy w linii od Adama, mówiąc: Oto przyszedł Pan wśród miriad swoich świętych,
⁽¹⁵⁾ By dokonać sądu nad wszystkimi i ujawnić wszystkie ich bezbożności, za wszystkie bezbożne czyny, którymi wyrażali swą bezbożność, i za wszystkie harde słowa, które mówili przeciwko Niemu bezbożni grzesznicy.

Ap 6:10, 11:18, 14:7 – zapowiedzi nadchodzącego sądu

Ap 6:10 tpnt 
⁽¹⁰⁾ I wołali potężnym głosem, mówiąc: Jak długo, Panie, Święty i Prawdziwy, nie osądzisz i nie pomścisz naszej krwi na mieszkańcach ziemi?

Ap 11:18 tpnt 
⁽¹⁸⁾ A narody uniosły się gniewem, i nadszedł Twój gniew oraz czas sądzenia umarłych, aby dać nagrodę Twoim sługom, prorokom i świętym oraz bojącym się Twojego imienia, małym i wielkim, i zniszczyć tych, którzy niszczą ziemię.

Ap 14:7 tpnt 
⁽⁷⁾ Mówiąc potężnym głosem: Bójcie się Boga i oddajcie Mu chwałę, gdyż nadeszła godzina Jego sądu i oddajcie pokłon Temu, który uczynił niebo i ziemię, morze i źródła wód.

Ap 17 – sąd nad Wielką Nierządnicą

Ap 17:1-99 tpnt 
⁽¹⁾ I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, mających siedem czasz, i powiedział do mnie, mówiąc mi: Chodź, pokażę ci sąd nad wielką nierządnicą, siedzącą nad wielkimi wodami, ⁽²⁾ Z którą oddali się nierządowi królowie ziemi, a mieszkańcy ziemi zostali upojeni winem jej nierządu.
⁽³⁾ I przeniósł mnie w duchu na pustynię. I widziałem kobietę siedzącą na szkarłatnym dzikim zwierzęciu, które jest pełne bluźnierczych imion, mającym siedem głów i dziesięć rogów.
⁽⁴⁾ A kobieta była przyobleczona w purpurę i w szkarłat, i ozdobiona złotem i drogim kamieniem, i perłami, mając w swojej ręce złoty kielich pełen obrzydliwości i nieczystości swojego nierządu. ⁽⁵⁾ A na jej czole wypisane jest imię: „Tajemnica, Wielki Babilon, matka nierządnic i obrzydliwości ziemi”.
⁽⁶⁾ I widziałem kobietę, która jest pijana od krwi świętych i od krwi męczenników Jezusa; i zdziwiłem się, gdy ją zobaczyłem. Cudactwo wielkie.
⁽⁷⁾ I powiedział mi anioł: Dlaczego się zdziwiłeś? Ja ci oznajmię tajemnicę tej kobiety i dzikiego zwierzęcia, które ją nosi, i ma siedem głów i dziesięć rogów. ⁽⁸⁾ Dzikie zwierzę, które widziałeś, było i już go nie ma, i ma wyjść z otchłani, i idzie na zgubę; i zdziwią się mieszkańcy ziemi, których imiona od założenia świata nie są zapisane w zwoju życia, widząc dzikie zwierzę, które było i nie ma, chociaż jest.
⁽⁹⁾ Tu potrzeba umysłu mającego mądrość. Siedem głów to siedem gór, na których siedzi ta kobieta, ⁽¹⁰⁾ I jest siedmiu królów; pięciu upadło i jeden jest, inny jeszcze nie przyszedł, a gdy przyjdzie, musi on pozostać na krótko. ⁽¹¹⁾ I dzikie zwierzę, które było i nie ma go, ono jest ósmym, i jest z owych siedmiu, i idzie na zgubę. ⁽¹²⁾ A dziesięć rogów, które widziałeś, to jest dziesięciu królów, którzy jeszcze nie wzięli królestwa; ale przyjmują władzę jako królowie z dzikim zwierzęciem na jedną godzinę. ⁽¹³⁾ Ci mają jeden zamysł, i oddadzą swoją moc i władzę dzikiemu zwierzęciu. ⁽¹⁴⁾ Ci będą walczyć z Barankiem, a Baranek ich zwycięży, bo jest Panem panów i Królem królów, a z Nim ci, którzy są powołani, wybrani i wierni.
⁽¹⁵⁾ I mówi do mnie: Wody, które widziałeś, gdzie siedzi nierządnica, to są ludy i tłumy, i narody, i języki. ⁽¹⁶⁾ A dziesięć rogów, które widziałeś na dzikim zwierzęciu, to ci, którzy znienawidzą nierządnicę, i uczynią ją spustoszoną i nagą, a jej ciało zjedzą, i ją spalą w ogniu. ⁽¹⁷⁾ Bóg bowiem wlał do ich serc, aby uczynili Jego zamysł, i uczynili to jednomyślnie, by oddali swoje królowanie dzikiemu zwierzęciu, aż dokonają się Słowa Boże.
⁽¹⁸⁾ A kobieta, którą widziałeś, jest wielkim miastem, mającym władzę królewską nad królami ziemi.

Ap18 i Ap19 – sąd nad Wielkim Babilonem

Ap 18:1-99 tpnt 
⁽¹⁾ A po tych wydarzeniach widziałem anioła zstępującego z nieba, mającego wielką władzę; a od jego chwały ziemia została rozświetlona.
⁽²⁾ I zawołał w mocy swojego potężnego głosu, mówiąc: Upadł, upadł Wielki Babilon i stał się mieszkaniem demonów i więzieniem wszelkiego nieczystego ducha, i więzieniem wszelkiego nieczystego i wstrętnego ptactwa,
⁽³⁾ Gdyż z wina zapalczywości jego nierządu piły wszystkie narody, a królowie ziemi oddali się z nim nierządowi, i kupcy ziemscy wzbogacili się na mocy jego przepychu.
⁽⁴⁾ I słyszałem inny głos, mówiący z nieba: Wyjdźcie z niego, mój ludu, abyście nie byli współuczestnikami jego grzechów, i abyście nie otrzymali z jego plag.
⁽⁵⁾ Albowiem jego grzechy sięgnęły aż do nieba, i wspomniał Bóg na jego niesprawiedliwe czyny.
⁽⁶⁾ Oddajcie mu, jak i on wam oddawał, dwa razy tyle, oddajcie mu podwójnie według jego czynów; w kielichu, w którym nalewał, nalejcie mu podwójnie.
⁽⁷⁾ Ile oddawał sobie chwały i żył w przepychu, tak wiele dajcie mu męczarni i smutku; bo mówi w swoim sercu: Siedzę jak królowa, i nie jestem wdową, a smutku z pewnością nie zobaczę.
⁽⁸⁾ Dlatego w jednym dniu nadejdą jego plagi, śmierć i smutek, i głód, i zostanie spalony w ogniu; bo mocny jest Pan Bóg, który go osądza.
⁽⁹⁾ I zapłaczą nad nim, i uderzą się w pierś nad nim, gdy ujrzą dym jego pożaru, królowie ziemi, którzy z nim oddawali się nierządowi i żyli w przepychu,
⁽¹⁰⁾ Stojąc z daleka z powodu strachu przed jego męką i mówiąc: Biada, biada, Babilonie, miasto wielkie, miasto mocne, gdyż w jednej godzinie nadszedł twój sąd!
⁽¹¹⁾ A kupcy ziemscy będą płakać i smucić się nad nim, bo towaru ich nikt już nie kupuje,
⁽¹²⁾ Towaru ze złota i srebra, i drogiego kamienia, i pereł, i cienkiego lnu, i purpury, i jedwabiu, i szkarłatu, i z wszelkiego drzewa tujowego, i wszelkiego naczynia z kości słoniowej, i z wszelkiego najdroższego drzewa, i miedzi, i żelaza, i marmuru,
⁽¹³⁾ I cynamonu, i wonności, i mirry, i kadzidła, i wina, i oliwy, i czystej mąki pszennej, i pszenicy, i bydła, i owiec, i koni, i wozów, i ciał, i dusz ludzi.
⁽¹⁴⁾ A dojrzały owoc pożądliwości twojej duszy odszedł od ciebie i odeszły od ciebie wszystkie rzeczy wystawne i wspaniałe, których już więcej nie znajdziesz.
⁽¹⁵⁾ Kupcy tych towarów, ci którzy wzbogacili się na nim, staną z daleka z powodu strachu przed jego męką, płacząc i smucąc się,
⁽¹⁶⁾ I mówiąc: Biada, biada, ci miasto wielkie, które jesteś okryte w cienki len i purpurę, i szkarłat, i przyozdobione złotem i drogimi kamieniami, i perłami, gdyż w jednej godzinie po tak wielkim bogactwie została pustka.
⁽¹⁷⁾ I każdy sternik, i całe rzesze pływających na okrętach, i żeglarze, i ci, co na morzu pracują, stanęli z daleka,
⁽¹⁸⁾ I zawołali, widząc dym jego pożaru, mówiąc: Które miasto jest podobne do tego wielkiego miasta!
⁽¹⁹⁾ I rzucali proch na swoje głowy, i wołali, płacząc i smucąc się, mówiąc: Biada, biada, ci miasto wielkie, w którym wzbogacili się wszyscy z jego dostatku, mający okręty na morzu, gdyż w jednej godzinie zostało spustoszone.
⁽²⁰⁾ Rozraduj się nad nim, niebo i święci apostołowie, i prorocy, ponieważ Bóg zasądził wasz wyrok nad nim.
⁽²¹⁾ I jeden mocarny anioł podniósł jakby wielki młyński kamień i rzucił go w morze, mówiąc: Z takim rozmachem zostanie wrzucony Babilon, miasto wielkie, i już nigdy nie zostanie znaleziony.
⁽²²⁾ I głos cytrzystów i śpiewaków, i flecistów, i trębaczy nie będzie już w tobie słyszany, i żaden rzemieślnik jakiegokolwiek rzemiosła więcej nie znajdzie się w tobie, i odgłos tarcia kamienia młyńskiego już w tobie nigdy nie będzie słyszany,
⁽²³⁾ I światło lampy nie będzie już w tobie widoczne, i głos oblubieńca i oblubienicy nie zostanie już w tobie usłyszany; gdyż kupcy twoi byli możnowładcami ziemi, gdyż twoimi czarami zwiedzione zostały wszystkie narody.
⁽²⁴⁾ I w nim została znaleziona krew proroków, świętych i wszystkich pomordowanych na ziemi.

Ap 19:1-99 tpnt 
⁽¹⁾ I po tych wydarzeniach usłyszałem potężny głos licznego tłumu w niebie, mówiącego: Alleluja! Zbawienie, chwała, cześć i moc Panu, Bogu naszemu.
⁽²⁾ Bo prawdziwe i sprawiedliwe są Jego sądy; gdyż osądził wielką nierządnicę, która niszczyła ziemię swoim nierządem, i pomścił krew swoich sług przelaną z jej ręki.
⁽³⁾ I powiedzieli powtórnie: Alleluja! I dym jej wznosi się na wieki wieków.
⁽⁴⁾ I upadło dwudziestu czterech starszych i cztery stworzenia, i oddali pokłon Bogu, siedzącemu na tronie, mówiąc: Amen, Alleluja!
⁽⁵⁾ I wyszedł głos od tronu, mówiący: Chwalcie Boga naszego, wszyscy Jego słudzy i ci, którzy się Go boją, mali i wielcy.
⁽⁶⁾ I słyszałem jakby głos wielkiego tłumu, i jakby głos wielu wód, i jakby głos potężnych grzmotów, mówiących: Alleluja! Gdyż zakrólował Pan, Bóg Wszechmogący;
⁽⁷⁾ Radujmy się i weselmy się, i oddajmy Mu chwałę; bo nadeszło wesele Baranka, a małżonka Jego przygotowała się.
⁽⁸⁾ I zostało jej dane, aby przywdziała cienki len, czysty i lśniący; albowiem cienki len, są to sprawiedliwe czyny świętych.
⁽⁹⁾ A do mnie mówi: Napisz: Błogosławieni ci, którzy są wezwani na wieczerzę weselną Baranka. I mówi mi: To są prawdziwe Słowa Boże.
⁽¹⁰⁾ I upadłem przed jego stopami, aby mu oddać pokłon; i mówi mi: Uważaj, abyś tego nie czynił; ja jestem współsługą twoim i twoich braci, którzy mają świadectwo Jezusa. Bogu oddaj pokłon; bowiem świadectwem Jezusa jest duch proroctwa.
⁽¹¹⁾ I widziałem otwarte niebo, a oto biały koń; a Ten, który na nim siedzi, nazywa się Wierny i Prawdziwy, i w sprawiedliwości sądzi i walczy.
⁽¹²⁾ A oczy Jego jak płomień ognia, i na głowie Jego wiele koron; i miał napisane imię, którego nikt nie zna, tylko On sam.
⁽¹³⁾ I odziany był w szatę zanurzoną we krwi, a imię, którym Go zwą – Słowo Boże.
⁽¹⁴⁾ I wojska w niebie podążały za Nim na białych koniach, obleczone w cienki len, biały i czysty.
⁽¹⁵⁾ A z Jego ust wychodzi ostry miecz, aby nim wymierzyć cios narodom; i sam będzie je pasł laską żelazną, i sam depcze tłocznię wina zapalczywości i gniewu Boga Wszechmogącego.
⁽¹⁶⁾ I ma na szacie i na swoim biodrze wypisane imię: Król królów i Pan panów.
⁽¹⁷⁾ I zobaczyłem jednego anioła stojącego w słońcu, i zawołał potężnym głosem, mówiąc wszystkim ptakom latającym środkiem nieba: Przyjdźcie i zgromadźcie się na wieczerzę wielkiego Boga.
⁽¹⁸⁾ Abyście jedli ciała królów i ciała wodzów, i ciała mocarzy, i ciała koni, i tych, którzy siedzą na nich, i ciała wszystkich wolnych, a także i niewolników, małych i wielkich.
⁽¹⁹⁾ I zobaczyłem dzikie zwierzę i królów ziemi, i wojska ich zebrane, aby stoczyć bitwę z siedzącym na koniu i z Jego wojskiem.
⁽²⁰⁾ I pojmane zostało dzikie zwierzę i z nim fałszywy prorok, który przed nim czynił cudowne znaki, którymi zwiódł tych, którzy przyjęli znamię dzikiego zwierzęcia i oddawali pokłon jego obrazowi. Obaj żywcem zostali wrzuceni do jeziora ognia, płonącego siarką.
⁽²¹⁾ A pozostali zostali pobici przez siedzącego na koniu, mieczem wychodzącym z Jego ust, i wszystkie ptaki nasyciły się ich ciałami.

Ap 20:4 – jakiś sąd, ale chyba ważny

Ap 20:4-6 tpnt 
⁽⁴⁾ I widziałem trony; i zasiedli na nich, i dany był im sąd;

zobaczyłem dusze tych, którzy zostali ścięci toporem z powodu świadectwa Jezusa i z powodu Słowa Bożego, i tych, którzy nie oddali pokłonu dzikiemu zwierzęciu, ani jego obrazowi, i nie przyjęli jego znamienia na swoje czoło i na swoją rękę;

ci ożyli i zaczęli królować z Chrystusem tysiąc lat.
⁽⁵⁾ Natomiast pozostali z umarłych nie ożyli, aż dopełni się tysiąc lat. To jest pierwsze powstanie z martwych.
⁽⁶⁾ Błogosławiony i święty ten, który ma udział w pierwszym powstaniu z martwych; nad tymi druga śmierć nie ma władzy, ale będą kapłanami Boga i Chrystusa, i będą z Nim królować tysiąc lat.

Ap 20:12 – sąd nad umarłymi

Ap 20:11-15 tpnt 
⁽¹¹⁾ I widziałem wielki biały tron, i siedzącego na nim, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, i nie znalazło się miejsce dla nich.
⁽¹²⁾ I widziałem umarłych, małych i wielkich, stojących przed Bogiem;

i zostały otwarte zwoje i inny zwój został otwarty, to jest zwój życia;

i umarli z tych, którzy są zapisani w zwojach, zostali osądzeni według swoich czynów.
⁽¹³⁾ I morze wydało umarłych, którzy w nim byli, i Śmierć, i Hades wydały umarłych, którzy w nich byli; i zostali osądzeni, każdy według swoich czynów.
⁽¹⁴⁾ I Śmierć, i Hades zostały wrzucone w jezioro ognia. To jest śmierć druga.
⁽¹⁵⁾ A jeśli ktoś nie został znaleziony jako zapisany w zwoju życia, został wrzucony do jeziora ognia.